i_read

«Ο θείος Πέτρος & η θεωρία του Γκόλντμπαχ»

μυθιστόρημα του Απόστολου Δοξιάδη

από το μαθητή Δημήτρη Καλαϊτζή

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Θείος Πέτρος ήταν πάντα σύμφωνα με την οικογένειά του ένας «αποτυχημένος της ζωής». Ο αφηγητής, που ήταν ο ανιψιός του, διαφωνούσε λέγοντας ότι ήταν μια μαθηματική ιδιοφυία.  Όταν ο αφηγητής μεγάλωσε ήθελε να γίνει και αυτός μαθηματικός. Εξαιτίας όμως μιας άδικης συμφωνίας με τον θείο του, στράφηκε προσωρινά  στα Οικονομικά για να βοηθήσει στην οικογενειακή επιχείρηση.  Αργότερα έμαθε από τον θείο του ότι οι άλλοι τον θεωρούσαν αποτυχημένο επειδή απέτυχε να λύσει το δυσκολότερο μαθηματικό πρόβλημα: Την εικασία του Γκόλντμπαχ. Ο συγκάτοικος μάλιστα του αφηγητή, στο Πανεπιστήμιο, Σάμι Επστάιν, ο οποίος αργότερα έγινε μεγάλος μαθηματικός, χαρακτήρισε το θείο Πέτρο σαν υβριστή, διότι προσπάθησε να λύσει κάτι που ήταν ακατόρθωτο.                          

Ύστερα από αρκετά χρόνια ο αφηγητής μαθαίνει όλη την αλήθεια για τον θείο του από τον ίδιο. Λίγο πριν πεθάνει ο θείος του, έλυσε την εικασία, αλλά μάταια γιατί οι πράξεις που έκανε με φασόλια διαλύθηκαν από την έντονη βροχόπτωση εκείνης της βραδιάς. Στα μάτια όμως του ανιψιού ο θείος αποκαταστάθηκε και αναγνωρίστηκε η μαθηματική του αξία.

Σε όλο το βιβλίο φαίνεται η καλή σχέση του θείου με τον αφηγητή και η αγάπη τους για τα μαθηματικά ήταν αυτό το ιδιαίτερο που τους ένωνε.

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πιστεύω ότι ο τίτλος του βιβλίου είναι πολύ ταιριαστός, διότι από την μια πλευρά μας αναφέρει την λέξη «θείος» κάτι που είναι πολύ οικείο, και από την άλλη μας αναφέρει την φράση «Εικασία του Γκόλντμπαχ» η οποία κάνει τον αναγνώστη να έχει αγωνία να δει τι είναι αυτή η εικασία του Γκόλντμπαχ. Μέσα από τον τίτλο ο αναγνώστης έχει μια μικρή περίληψη όλου του κειμένου.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό με την αγωνία να κορυφώνεται σε μερικά σημεία. Αυτό που μου έμεινε όμως πιο πολύ είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Σάμι συμπαραστάθηκε στον αφηγητή και τον παρότρυνε να ξεκινήσει τα μαθηματικά και να μην τα παρατήσει, επειδή ο θείος του τον παγίδεψε στην συμφωνία τους. Αναφέρεται λοιπόν στην αξία της φιλίας. Επίσης ένιωθα λίγο άσχημα στο τέλος επειδή ο θείος Πέτρος έλυσε το πρόβλημα αλλά δεν πρόλαβε να το κάνει γνωστό στον κόσμο. Μέσα από το βιβλίο καταλαβαίνουμε ότι όταν κάποιος είναι διαφορετικός από το σύνολο δεν σημαίνει ότι είναι αποτυχημένος αλλά ίσως είναι και ιδιοφυία όπως ο θείος.

ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Από το βιβλίο δεν μου άρεσε που ο θείος Πέτρος δεν γινόταν αποδεχτός από την οικογένειά του, η οποία τον χαρακτήριζε και ως αποτυχημένο. Επίσης δεν μου άρεσε το γεγονός ότι ο αφηγητής-ανιψιός παράτησε έστω και για λίγο το στόχο του και ασχολήθηκε με τα Οικονομικά.

ΗΡΩΕΣ

Ο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο αφηγητής. Μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να καταφέρει να στρέψει τον θείο του προς τα μαθηματικά ακόμα και στα γεράματα που τα είχε παρατήσει.

Ο λιγότερο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο πατέρας του    αφηγητή ο οποίος φερόταν πολύ άσχημα στον θείο Πέτρο και τον αποκαλούσε αποτυχημένο.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ- ΠΕΡΙΟΔΟΣ

«… Απέδειξε στις τελευταίες του στιγμές ο Πέτρος Παπαχρήστου την Εικασία του Γκόλντμπαχ; Στον τάφο του Πέτρου Παπαχρήστου κάτω από τις ημερομηνίες που όριζαν την επίγειά του ύπαρξη, διάλεξα να μπει η παρακάτω επιγραφή, παρά τις αντιρρήσεις των πρεσβυτέρων της οικογένειας. Είναι μία ακόμα προσθήκη στη συλλογή των θανάτιων μηνυμάτων που κάνουν το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών ένα από τα ποιητικότερα του κόσμου: ΚΑΘΕ ΖΥΓΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ 2 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΩΣ  ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ. »

ΤΡΟΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Μια από τις αφηγηματικές αρετές των μυθιστορήματος του Απόστολου Δοξιάδη είναι το να ανοίγει ο αναγνώστης  σιγά σιγά τα χαρτιά του βιβλίου και να προκαλείται από τις πρώτες σελίδες του η περιέργεια του. Επίσης μου αρέσει που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο και αρκετές φορές κάνει ρητορικές ερωτήσεις σε εμάς τους αναγνώστες. Με τον τρόπο αυτό η ιστορία γίνεται πιο άμεση και προκαλείται το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.  Το βιβλίο στο οποίο αναφέρομαι ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας που είναι γνωστή σαν μαθηματική λογοτεχνία.                     

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κατά την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια σημαντική αύξηση στη λογοτεχνική παραγωγή έργων που συνδέονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τα μαθηματικά. Ακόμα πιο αξιοπερίεργο είναι ότι η αύξηση αυτή, κατά κανόνα συμβαδίζει και με την καλή ποιότητα.                                   Θα ονομάζουμε «μαθηματική λογοτεχνία» κάθε μορφή μυθοπλασίας στην οποία τα μαθηματικά παίζουν καθοριστικό ρόλο, είτε επειδή το αντικείμενο της πλοκής σχετίζεται με αυτά είτε γιατί κάποιοι από τους χαρακτήρες της συνδέονται με αυτά και οι ενέργειές τους επηρεάζονται σημαντικά από αυτή τη σχέση.(Τεύκρος Μιχαηλίδης)                                    

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

O Aπόστολος Κ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1953 στην Aυστραλία και μεγάλωσε στην Eλλάδα. Στα δεκαπέντε του χρόνια έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Columbia της Nέας Yόρκης, όπου σπούδασε μαθηματικά. Έχει σκηνοθετήσει στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Tαινίες του είναι η Yπόγεια Διαδρομή και Tεριρέμ (Bραβείο CICAE, Διεθνές Φεστιβάλ Bερολίνου), καθώς και η κινηματογράφηση της παράστασης του έργου του για το θέατρο σκιών, The Tragical History of Jackson Pollock, Abstract Expressionist. Mυθιστορήματά του είναι τα Bίος Παράλληλος, Mακαβέττας, O θείος Πέτρος και η Eικασία του Γκόλντμπαχ και Aπό την παράνοια στους αλγόριθμους. O θείος Πέτρος είναι διεθνές μπεστ-σέλερ. Έχει ήδη εκδοθεί σε εννέα γλώσσες και είναι υπό έκδοση σε άλλες δώδεκα από μερικούς από τους επιφανέστερους διεθνείς εκδοτικούς οίκους (Faber & Faber, Bloomsbury κ.ά.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• http://www.protoporia.gr/author_info.php/authors_id/910277
• http://www.thalesandfriends.org/gr/images/keimena/arthra/aeschylus_metamodern.pdf

ΔΟΥΛΕΨΕ Ο ΜΑΘΗΤΗ: Καλαϊτζής Δημήτρης