"Το Ψέμα" της Ζωρζ Σαρή [Εργασία: Όλγα Καλκοπούλου]

«Το Ψέμα» μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή

από τη μαθήτρια: Όλγα Καλκοπούλου

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένα κορίτσι δεκαπέντε χρονών, η Χριστίνα μετά το χωρισμό των γονιών της μετακομίζει με τη μητέρα της σε ένα θυρωρείο στην Αθήνα. Μόλις έφτασε στην Αθήνα κατεβαίνοντας από το τρένο την περίμενε ο θείος της για να την πάει στο νέο της σπίτι(στο θυρωρείο). Στη διαδρομή η Χριστίνα ήταν τόσο λυπημένη που δεν έβγαλε μιλιά. Ο θείος της προσπάθησε να της ανοίξει τη συζήτηση αν και φανταζόταν τα συναισθήματά της γι’ αυτό προσπάθησε να την κάνει να νιώσει πιο άνετα, ρωτώντας την τις εντυπώσεις της για την Αθήνα. Αυτή συνεχώς απαντούσε «δεν μου αρέσει, στη Θεσσαλονίκη ήταν καλύτερα». Με την μητέρα της ήταν αρχικά λίγο απόμακρη. Η μητέρα της προσπαθούσε να την κάνει να νιώθει συνεχώς καλύτερα, να μην νιώθει μοναξιά και να ξέρει πως αυτή θα είναι πάντα δίπλα της…. Αργότερα όταν ξεκίνησαν τα σχολεία αντίκρισε για πρώτη φορά την ξαδέρφη της και κατευθείαν ένιωσε σιγουριά και ασφάλεια μαζί της, άλλωστε αυτό φάνηκε που μόλις την είδε την αγκάλιασε και την φίλησε σαν να την ήξερε χρόνια…. Της φάνηκε πολύ συμπαθητική και αποφάσισε να την γνωρίσει καλύτερα. Στη κατάσταση που βρισκόταν η Χριστίνα είχε ανάγκη να την αποδέχονται οι καινούριοι συμμαθητές, φίλοι της και ιδιαίτερα ο οικογενειακός της κύκλος. Κάθε παιδί σε τέτοια περίπτωση θα αντιδρούσε ανάλογα γιατί είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει το χωρισμό των γονιών του όσο ήρεμα και πολιτισμένα αν γίνει…. Έχει δεθεί συναισθηματικά με αυτούς και είναι δύσκολο να αποχωριστεί έναν από τους δύο ή και τους δύο. Ακόμη έχει ανάγκη την αποδοχή από τους φίλους του, τις παρέες του και να μην υπάρχουν κοινωνικές διαφορές ή διακρίσεις π.χ. λόγω οικονομικών διαφορών κ.α. Καθώς άρχιζε η γνωριμία της με τα άλλα παιδιά και φίλους της ξαδέρφης της, η συμπεριφορά της προς αυτούς ήταν καμιά φορά απότομη και αγενής, ίσως λόγω των αδιάκριτων ερωτήσεών τους προς αυτήν. Γι’αυτό κάποια παιδιά την κορόιδευαν για την παράξενη συμπεριφορά της, αλλά η ξαδέρφη της πάντα την υπερασπιζόταν λέγοντας στα άλλα παιδιά να της δώσουν λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί. Έτσι πως περνούσε ο καιρός οι σχέσεις της με τα άλλα παιδιά γινόταν όλο και πιο δυνατή. Όμως δεν αποκάλυψε τίποτα για την οικογενειακή και οικονομική της κατάσταση. Δηλαδή είχε πει ψέμα και ήταν ακόμα στην αρχή της δημιουργίας νέων φιλίων…. Οι φίλοι της την προσκαλούσαν στις γιορτές και στα πάρτι τους όμως αυτή δεν δεχόταν ποτέ γιατί φοβόταν μήπως καταλάβουν ότι τους είχε πει ψέματα. Συνέχισε έτσι χωρίς να πει σε κανέναν την αλήθεια…. Κάποιο γεγονός όμως αλλάζει τις αποφάσεις της ως τώρα και αποκαλύπτει την αλήθεια πρώτα στον Αλέξη, τον καλύτερό της φίλο. Αυτός αρχικά εκπλήσσεται αλλά δεν της θυμώνει, ίσα ίσα προσπαθεί να της συμπαρασταθεί και να την καταλάβει σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται. Σιγά σιγά αποφασίζει να πει και στους υπόλοιπους την αλήθεια και στο τέλος τους προσκαλεί όλους στα γενέθλιά της που γίνονται στο θυρωρείο…. Χαρές, γέλια, αστεία, δυνατές φωνές έβγαιναν από το θυρωρείο και γέμιζαν τον κόσμο με ζεστά συναισθήματα.

TΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
Πιστεύω ότι είναι απόλυτα πετυχημένος και ταιριάζει πολύ σε αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι το ψέμα που λέει η Χριστίνα για την οικονομική και οικογενειακή της κατάσταση.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Μου άρεσε ο τρόπος που περιγράφει τα γεγονότα και τα πρόσωπα γιατί έχει πολύ ωραίο λεξιλόγιο [η ‘γραφή’ ή ‘ο τρόπος γραφής’ δηλαδή της Ζωρζ Σαρή]. Ακόμη χρησιμοποιεί πολλά επίθετα και με αυτό τον τρόπο κάνει το κείμενο να έχει ζωντάνια και κινητικότητα.

ΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο κλείνει η ιστορία, γιατί πιστεύω πως είναι πολύ απότομος. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είχε και συνέχεια ή ένα διαφορετικό τέλος και όχι τόσο απότομο σαν κι αυτό.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ;
Μου άρεσε που έχει πολλούς ήρωες έτσι ώστε να περιπλέκονται οι καταστάσεις και το ότι χρησιμοποιεί μεταφορές και παρομοιώσεις.
Δεν μου άρεσε ο τρόπος που λήγει το μυθιστόρημα, μου φαίνεται πολύ συνηθισμένο τέλος και απότομο θα έλεγα.

ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
Η Ζώρζ Σαρή είναι Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας, κυρίως παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας. Το πραγματικό της όνομα είναι Γεωργία Σαριβαξεβάνη. Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα.
Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη, παίρνοντας μέρος και στην Αντίσταση, ενώ αργότερα συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967,ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο.
Πρωτοεμφανίστηκε σαν συγγραφέας το 1969 με το ''Θησαυρό της Βαγίας'', που έγινε μεγάλη επιτυχία και αργότερα μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Συνέχισε γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. Η θεαματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως το δίπτυχο ''Όταν ο ήλιος'' και ''Οι Νικητές'', που αναφέρονται στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, ή το μυθιστόρημα ''Τα γενέθλια'', που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Χούντας.
Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος.
Το 1994 βραβεύτηκε με το ''Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου'' για το μυθιστόρημα ''Νινέτ''. Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον ''Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου''. Το 1988 προτάθηκε για το ''Βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν''. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β΄ Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.

[Πηγή Πληροφοριών: Wikipedia]

ΔΟΥΛΕΨΕ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ
Όλγα Καλκοπούλου