2011_Έτος Ελύτη - 21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης –21 Μαρτίου 2011

- Η Ελλάδα διαβάζει Ελύτη –

Τότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση. [...] ...η τέχνη είναι η μόνη εναπομένουσα πολέμιος της ισχύος που κατήντησε να έχει στους καιρούς μας η ποσοτική αποτίμηση των αξιών. Απόσπασμα από την ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη στην απονομή του βραβείου Νόμπελ (1979).

Η κήρυξη του 2011 ως «Έτος Οδυσσέα Ελύτη» από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννησή του (1911-1996) αποτελεί μια ξεχωριστή ευκαιρία ανανεωμένης αναγνωστικής απόλαυσης και μελέτης του πολυσχιδούς έργου του νομπελίστα ποιητή μας.

Με το ιδιαίτερο ποιητικό του ιδίωμα ο Ελύτης ανανέωσε την ελληνική ποίηση και διέγραψε μια φωτεινή πορεία που επιβραβεύθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, ενώ το 1979 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την ποίηση του που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».

Ως αρμόδιος εθνικός φορέας, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) αναλαμβάνει τον σχεδιασμό, την οργάνωση και την υλοποίηση μιας σειράς δράσεων που αναδεικνύουν τη σημασία και την επίδραση της παρουσίας του στη νεοελληνική γραμματεία:

-Μια καμπάνια στα ΜΜΜ ώστε η ποίηση να μπει στην καθημερινότητα όλων, φέτος και στην περιφέρεια
Χάρη στην καμπάνια οι στίχοι του Ελύτη θα ταξιδεύσουν από τη Δευτέρα 21 Μαρτίου και για ένα μήνα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (μετρό, αστικά και υπεραστικά λεωφορεία, τρένα, ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, τρόλεϊ, τραμ) σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Μυτιλήνη (τόπο καταγωγής του), Ρόδο και Ζάκυνθο (τέσσερις νέες συνεργασίες με τους δήμους που απευθύνθηκαν στο ΕΚΕΒΙ).

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ [ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ]

Και η συμπρωτεύουσα φέτος τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης συμμετέχοντας στην καμπάνια. Αφίσες με στίχους του Ελύτη θα φιλοξενηθούν σε 30 στάσεις λεωφορείων καθώς και στις προσόψεις των βιβλιοθηκών της πόλης.

-Ποιητικές βραδιές με αναγνώσεις και συζητήσεις σε βιβλιοπωλεία

Σύγχρονοι λογοτέχνες διαβάζουν ποίηση του Ελύτη και συζητούν για το πολυσήμαντο έργο του στις εκδηλώσεις που συνδιοργανώνουν το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και η Εταιρεία Συγγραφέων, το βράδυ της 21ης Μαρτίου στις 7.00 μ.μ., στα βιβλιοπωλεία Public (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Βόλου και Ιωαννίνων). Θα λάβουν μέρος οιΚατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Βασίλης Βασιλικός, Γιάννης Δάλλας, Κική Δημουλά, Σταύρος Ζαφειρίου, Ρούλα Κακλαμανάκη, Ολυμπία Καράγιωργα, Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Γιάννης Κοντός, Θωμάς Κοροβίνης, Ευτυχία Λουκίδου, Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Μάρκος Μέσκος, Ανδρέας Μήτσου, Στρατής Πασχάλης, Τζίνα Πολίτη, Ζωή Σαμαρά, Γιώργος Σκαμπαρδώνη, Λύντια Στεφάνου και Τηλέμαχος Χυτήρης.

-«Ποιητικές Γωνιές» στις βιβλιοθήκες της Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Δήμο

Μια «γωνιά» για τον Ελύτη θα περιμένει τους επισκέπτες σε κάθε βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης τις ημέρες αυτές. Με οπτικοακουστικό υλικό (απαγγελίες του ίδιου του ποιητή, μελοποιημένα ποιήματά του, αφίσες με στίχους) και βιβλία του Ελύτη και για τον Ελύτη θα έχουν την ευκαιρία να (ξανα) ανακαλύψουν το έργο του.

Ποιητικές βραδιές για τον Ελύτη...

Τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011, ημέρα εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, το ΕΚΕΒΙ σε συνδιοργάνωση με την Εταιρεία Συγγραφέων οργανώνει ποιητικές βραδιές με αναγνώσεις ποιημάτων Ελύτη και συζητήσεις γύρω από το έργο του στα Public της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και των Ιωαννίνων.

Στη Θεσσαλονίκη, στις 21 Μαρτίου και ώρα 7 μ.μ. στο Public Τσιμισκή (στοά Χιρς) θα διαβάσουν ποίηση του Ελύτη οι λογοτέχνες: Σταύρος Ζαφειρίου που θα συντονίσει και τη βραδιά ανάγνωσης, Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Θωμάς Κοροβίνης, Ευτυχία Λουκίδου, Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Μάρκος Μέσκος, Ζωή Σαμαρά και Γιώργος Σκαμπαρδώνης.

«Γωνιές Ελύτη» στο δίκτυο βιβλιοθηκών Θεσσαλονίκης...

Μια ξεχωριστή γωνιά για τον Ελύτη θα δημιουργήσουν οι 9 βιβλιοθήκες της Θεσσαλονίκης αποτίοντας φόρο τιμής στον μεγάλο Έλληνα ποιητή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Από τη Δευτέρα 21 Μαρτίου και για δύο εβδομάδες, αφίσες με στίχους του ποιητή θα σηματοδοτούν τον χώρο όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να διαβάζουν τα βιβλία του Ελύτη ή βιβλία για αυτόν, να ακούσουν τη φωνή του ποιητή να απαγγέλλει στίχους του ή να απολαύσουν μια επιλογή από μελοποιημένη ποίηση του  Ελύτη (σε επιλογή Ιουλίτας Ηλιοπούλου).

[ΣΕ ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ]

Ο Ελύτης στην Εκπαίδευση

Στο πλαίσιο της 8ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης το ΕΚΕΒΙ διοργανώνει στις 7 Μαΐου στρογγυλό τραπέζι με συγγραφείς, πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς με θέμα «Ο Ελύτης στην Εκπαίδευση» (η κεντρική θεματική της ΔΕΒΘ είναι φέτος αφιερωμένη στο «Βιβλίο και εκπαίδευση»).

Καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, το ΕΚΕΒΙ οργανώνει έναν κύκλο ενημερωτικών συναντήσεων γύρω από την ποιητική του Οδυσσέα Ελύτη: η σχέση του με τη «Γενιά του ‘30», η πρόσληψη του έργου του εντός κι εκτός Ελλάδας, ο άνθρωπος και ο δημιουργός απέναντι στη φύση, η σχέση με το τοπίο και την Ιστορία (ο κύκλος πραγματοποιείται σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πνευματικά κέντρα και ιδρύματα, βιβλιοπωλεία κ.α.)

Ο Οδυσσέας Ελύτης συναντάει τους σύγχρονους ποιητές

Το ΕΚΕΒΙ, σε συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό 9.84 οργανώνει τον Οκτώβριο στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων ποιητική ημερίδα με τη συμμετοχή και την παρουσία ποιητών από τις νεότερες γενιές που γνωρίστηκαν κι εξακολουθούν να «συνομιλούν» με το έργο του.

Ο Ελύτης τιμώμενο πρόσωπο στα δύο μεγάλα γεγονότα της χρονιάς για το βιβλίο

Αφιερωματικό περίπτερο στην 4η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου (28-31 Ιανουαρίου) και στην 8η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (5-8 Μαΐου).

Στην 4η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου (28-31/1/2011) το ΕΚΕΒΙ οργάνωσε ειδικό περίπτερο Ελύτη με έκθεση επιλεγμένων βιβλίων του, αλλά και φωτογραφικό και ηχητικό υλικό από τη ζωή και το έργο του κατάλληλα σχεδιασμένο έτσι ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον των παιδιών και εφήβων για το έργο του ποιητή.

Στο πλαίσιο της 8ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (5-8/5/2011), που οργανώνει το ΕΚΕΒΙ, θα παρουσιαστεί ειδικό αφιέρωμα στον ποιητή που θα περιλαμβάνει επίσης περίπτερο με μεγάλη έκθεση με εργοβιογραφικά στοιχεία, φωτογραφικό και αρχειακό υλικό για τη ζωή και το έργο του, έκθεση βιβλίων. Ενώ παράλληλα, θα φιλοξενηθούν και εκδηλώσεις για την παρουσίαση των νέων εκδόσεων που θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Ίκαρος και Ύψιλον εντός του 2011.

Δημιουργία Κινητής Έκθεσης «Οδυσσέας Ελύτης, 100 χρόνια από τη γέννησή του»

Δημιουργία Κινητής Έκθεσης-αφιερώματος στον Οδυσσέα Ελύτη που θα περιλαμβάνει ταμπλό με εργοβιογραφικά στοιχεία, εξώφυλλα βιβλίων, φωτογραφικό και αρχειακό υλικό για τη ζωή και το έργο του συγγραφέα.

Το ΕΚΕΒΙ, προκειμένου να ενθαρρύνει τη διοργάνωση εκδηλώσεων από πολιτιστικούς και άλλους φορείς για τον εορτασμό του «Έτους Ελύτη», θα διαθέτει σε κάθε ενδιαφερόμενο (βιβλιοπωλεία, σχολεία, πολιτιστικά κέντρα, έδρες νεοελληνικών σπουδών, δημοτικές βιβλιοθήκες, λέσχες ανάγνωσης κ.ά.), την Κινητή Έκθεση-αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη που θα συνοδεύεται από ταινίες με θέμα τη ζωή και το έργο του (η έκθεση θα είναι διαθέσιμη από τον Μάιο 2011).

Ο Ελύτης εκτός συνόρων

Επιχορήγηση εκδηλώσεων και μεταφράσεων έργων του

Το ΕΚΕΒΙ στηρίζει εκδηλώσεις αφιερωμένες στον Ελύτη σε πανεπιστήμια, πολιτιστικούς φορείς και βιβλιοπωλεία του εξωτερικού (και με τον δανεισμό της Κινητής Έκθεσης) σε όλη τη διάρκεια του έτους καθώς επίσης επιχορηγεί μεταφράσεις του έργου του.

Ημερολόγιο Εκδηλώσεων για τον Ελύτη

Πέραν των εκδηλώσεων οι οποίες εντάσσονται στο επίσημο πρόγραμμα για το «Έτος Ελύτη», πραγματοποιούνται και πολλές ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή. Το ΕΚΕΒΙ θα τις συμπεριλαμβάνει στο «Ημερολόγιο Εκδηλώσεων» για τον Ελύτη που φιλοξενείται στον διαδικτυακό τόπο του δημιουργώντας έτσι ένα ενημερωμένο αρχείο των τεκταινόμενων περί του «Έτους» στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

 -Επετειακές εκδόσεις θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Ίκαρος και Ύψιλον.

___________________________________________________________________

Περισσότερες πληροφορίες για το «Έτος Ελύτη» (καθώς και για Βιογραφία, Βιβλιογραφία, Ποιήματα & Φωτογραφίες του Οδυσσέα Ελύτη… στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.): http://www.ekebi.gr/

Για τις αφίσες με στίχους του Οδυσσέα Ελύτη πατήστε εδώ 

___________________________________________________________________

Λοιπές Εκδηλώσεις στη Θσσαλονίκη για τον εορτασμό της Ημέρας Ποίησης

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

• στις 7 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» (Αριστοτέλους 7) θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα «Διαβάζουν οι νέοι ποίηση;»
• στις 7 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο «Μαλλιάρης-Παιδεία, Ανατόλια» (Δ. Γούναρη 39) ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βορείου Ελλάδος αφιερώνει την εκδήλωσή του στον ποιητή Τάκη Βαρβιτσιώτη
• το «Underground Εντευκτήριο» (Δεσπεραί 9, περιοχή ΔΕΘ) θα αφιερώσει την αυριανή του εκδήλωση (8.30 μ.μ.) στον «Διεθνή έλληνα ποιητή Κ.Π. Καβάφη», με ομιλίες και προβολές ντοκιμαντέρ
• βραδιά ποίησης οργανώνει στις 8 μ.μ. και το Τελλόγλειο (Αγ. Δημητρίου 159α). Η ομάδα τέχνης «Oberon» ανατρέχει σε ποιήματα, ενώ παράλληλα θα ακουστούν και αποσπάσματα από την παράσταση «Άτιμο κόκκινο»
• ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εκδήλωση που θα φιλοξενηθεί στις 9 μ.μ. στο «Bar 16» (Μεγ. Αλεξάνδρου & Κανάρη 1, πλατεία Τερψιθέας, Σταυρούπολη). Για τέταρτη φορά μπλόγκερ της Θεσσαλονίκης διοργανώνουν στη Σταυρούπολη μία ακόμη νύχτα ποίησης με ανέκδοτες δημιουργίες ερασιτεχνών. «Ελάτε με ένα ποίημα» τιτλοφορείται η εκδήλωση και μπορεί να συμμετάσχει όποιος θέλει και γράφει. «Βάζουμε στην τσέπη μας το σημειωματάριο με τα ποιήματά μας, ερχόμαστε στο Bar16 στη Σταυρούπολη, διαλέγουμε το ποτό μας, ακούμε τη μουσική μας και όταν το αποφασίσουμε πλησιάζουμε το μικρόφωνο και διαβάζουμε το έργο μας ή ενός φίλου» σημειώνουν οι διοργανωτές. Η φετινή εκδήλωση αφιερώνεται στο Μιγκέλ Ερνάτεθ, του οποίου τα εκατόχρονα από τη γέννησή του γιόρταζαν πέρυσι οι Ισπανοί.

"Το Χρώμα του Φεγγαριού" της Αλκ.Παπαδάκη [Εργασία: Βενετία Γραμμένου]

«Το Χρώμα του Φεγγαριού» 
μυθιστόρημα της Αλκυόνης Παπαδάκη

από τη μαθήτρια Βενετία Γραμμένου

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το βιβλίο αυτό μιλάει για διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι. Μιλάει για μία οικογένεια που ζει στην φύση και αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Την οικογένεια αυτή την αποτελούν: η μητέρα, τέσσερα παιδιά, η γιαγιά και κάποιοι συγγενείς και φίλοι τους. Ένα από τα παιδιά αποφασίζει να εγκατασταθεί για ένα χρονικό διάστημα στην Αθήνα, για να μπορέσει να βγάλει κάποια χρήματα και να συντηρήσει την οικογένεια. Με τη σειρά τους ακολουθούν και τα υπόλοιπα παιδιά. Ο πατέρας έχει πεθάνει  επομένως η γιαγιά και η μητέρα μένουν μόνες στο χωριό. Δυστυχώς δεν επιβιώνουν όλα τα παιδιά, αλλά όσα επιβιώνουν γυρίζουν στο χωριό και συνεχίζουν εκεί την ζωή τους.

ΘΕΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Σε αυτό το βιβλίο, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, πολλά γεγονότα δεν είναι φανταστικά αλλά είναι και η πικρή αλήθεια της ζωής που αρνούμαστε  να δεχτούμε.  Ένα θέμα που αφορά την σημερινή ζωή είναι η αποκέντρωση, δηλαδή πολλοί άνθρωποι που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη, γύρισαν στα χωριά για διάφορους λόγους. Πέρα όμως από την αποκέντρωση, ένα πιο επίκαιρο θέμα που απασχολεί κατά μεγαλύτερο ποσοστό τους ανθρώπους είναι η έλλειψη χρημάτων.

Ένα άλλο θέμα που καταπιάνεται είναι η σχέση και η αναταραχές που υπάρχουν σε μία οικογένεια που ο ένας γονιός απουσιάζει. Τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν μέχρι και ψυχολογικά προβλήματα και οι αντιδράσεις για κάποια θέματα να είναι επιθετικές.

Πέρα από αυτά τα θέματα ένα άλλο θέμα είναι η αναζήτηση εργασίας από τη νεολαία. Βρίσκουν πολύ πιο εύκολα δουλειά απ' ότι  οι μεγάλοι. και όταν "αποτύχουν" στην εύρεση εργασίας  καταντούν σε θλιβερή κατάσταση.

Ένα συμπέρασμα που βγαίνει από αυτό το βιβλίο είναι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν τα απαραίτητα αγαθά για να ζήσουν και ζητάν κι άλλα, ενώ κάποιοι άλλοι άνθρωποι δεν έχουν καν τα απαραίτητα και δεν παραπονιούνται  καθόλου.

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο τίτλος του βιβλίου: ‘Το χρώμα του φεγγαριού’ βγήκε από τον διάλογο του αστεριού με την κερασιά οι οποίοι αφηγούνται την ιστορία. Ο τίτλος ταιριάζει αλλά δεν εκφράζει όλο το βιβλίο και ίσως να είναι και ένα τέχνασμα που μπορεί να ελκύει τον αναγνώστη να το διαβάσει. Ένας εξίσου ταιριαστός τίτλος, κατά την γνώμη μου, είναι:‘ οι απορίες του αστεριού’ , γιατί ενώ η κερασιά αφηγήται αυτή την θλιβερή ιστορία, ταυτόχρονα απαντάει στις απορίες του αστεριού.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Σε αυτό το βιβλίο πιο πολύ μου άρεσε ο αυθορμητισμός, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας εκφράζει τα συναισθήματα και τις πράξεις των ηρώων, καθώς και τα λόγια/γεγονότα που περνάνε.    

ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Δεν μου άρεσε η μπερδεμένη αφήγηση, δηλαδή ενώ μιλάει η κερασιά με το αστέρι, ξεκινάει απότομα η αφήγηση της ιστορίας των γεγονότων και τις καταστάσεις που βρίσκονται/περνάνε οι ήρωες. Αυτό μπερδεύει τον αναγνώστη και έτσι το βιβλίο χάνει όλο το ενδιαφέρον που ‘παράγει’ ο αυθορμητισμός της συγγραφέα.

ΗΡΩΕΣ

Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ο Γεδεών, γιατί μου άρεσε ο τρόπος που μιλούσε και η ικανότητά  του να κάνει τους ήρωες και τον αναγνώστη να ξεχνιέται και να χαμηλώνει την ένταση των γεγονότων. Η ευχέρεια της ομιλίας του μπορεί να οφείλεται και στην ηλικία του και στο ότι έχει ζήσει πολλά γεγονότα και καταστάσεις που επηρεάζουν τον άνθρωπο να αλλάξει τρόπο ζωής και σκέψεις.

Ο χαρακτήρας που μ’ άρεσε λιγότερο είναι η θεία-Πόπη, γιατί ενώ είχε τα απαραίτητα αγαθά για να ζήσει ζητούσε κι άλλα, και δεν μ’ άρεσε το σκεπτικό με το οποίο κράτησε τον Φώτη στο σπίτι της, δηλαδή για να ανταγωνιστεί μια άλλη γειτόνισσα που φιλοξενούσε κι αυτή τα ορφανά ανίψια της στο σπίτι της.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ- ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Η αγαπημένη μου φράση ήταν όταν μιλούσε η κερασιά με το αστέρι που έλεγαν τα χρώματα της λύπης, της χαράς…, γιατί μ’ άρεσε ο τρόπος που το αποτύπωνε η κερασιά και η ερωτήσεις που έκανε το αστέρι.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

H Αλκυόνη Παπαδάκη γεννήθηκε σε ένα χωριό πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος και η μητέρα της, όπως η Αλκυόνη υποστηρίζει, ήταν ονειροπόλα. Τέλειωσε την Γαλλική σχολή και μετά πήγε στην Αθήνα με το όνειρο να αλλάξει τον κόσμο. Όταν κατάλαβε πως αυτό δεν γινόταν αποφάσισε να αλλάξει τον εαυτό της.

ΔΟΥΛΕΨΕ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Βενετία Γραμμένου

«Ο θείος Πέτρος & η θεωρία του Γκόλντμπαχ»

μυθιστόρημα του Απόστολου Δοξιάδη

από το μαθητή Δημήτρη Καλαϊτζή

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Θείος Πέτρος ήταν πάντα σύμφωνα με την οικογένειά του ένας «αποτυχημένος της ζωής». Ο αφηγητής, που ήταν ο ανιψιός του, διαφωνούσε λέγοντας ότι ήταν μια μαθηματική ιδιοφυία.  Όταν ο αφηγητής μεγάλωσε ήθελε να γίνει και αυτός μαθηματικός. Εξαιτίας όμως μιας άδικης συμφωνίας με τον θείο του, στράφηκε προσωρινά  στα Οικονομικά για να βοηθήσει στην οικογενειακή επιχείρηση.  Αργότερα έμαθε από τον θείο του ότι οι άλλοι τον θεωρούσαν αποτυχημένο επειδή απέτυχε να λύσει το δυσκολότερο μαθηματικό πρόβλημα: Την εικασία του Γκόλντμπαχ. Ο συγκάτοικος μάλιστα του αφηγητή, στο Πανεπιστήμιο, Σάμι Επστάιν, ο οποίος αργότερα έγινε μεγάλος μαθηματικός, χαρακτήρισε το θείο Πέτρο σαν υβριστή, διότι προσπάθησε να λύσει κάτι που ήταν ακατόρθωτο.                          

Ύστερα από αρκετά χρόνια ο αφηγητής μαθαίνει όλη την αλήθεια για τον θείο του από τον ίδιο. Λίγο πριν πεθάνει ο θείος του, έλυσε την εικασία, αλλά μάταια γιατί οι πράξεις που έκανε με φασόλια διαλύθηκαν από την έντονη βροχόπτωση εκείνης της βραδιάς. Στα μάτια όμως του ανιψιού ο θείος αποκαταστάθηκε και αναγνωρίστηκε η μαθηματική του αξία.

Σε όλο το βιβλίο φαίνεται η καλή σχέση του θείου με τον αφηγητή και η αγάπη τους για τα μαθηματικά ήταν αυτό το ιδιαίτερο που τους ένωνε.

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πιστεύω ότι ο τίτλος του βιβλίου είναι πολύ ταιριαστός, διότι από την μια πλευρά μας αναφέρει την λέξη «θείος» κάτι που είναι πολύ οικείο, και από την άλλη μας αναφέρει την φράση «Εικασία του Γκόλντμπαχ» η οποία κάνει τον αναγνώστη να έχει αγωνία να δει τι είναι αυτή η εικασία του Γκόλντμπαχ. Μέσα από τον τίτλο ο αναγνώστης έχει μια μικρή περίληψη όλου του κειμένου.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό με την αγωνία να κορυφώνεται σε μερικά σημεία. Αυτό που μου έμεινε όμως πιο πολύ είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Σάμι συμπαραστάθηκε στον αφηγητή και τον παρότρυνε να ξεκινήσει τα μαθηματικά και να μην τα παρατήσει, επειδή ο θείος του τον παγίδεψε στην συμφωνία τους. Αναφέρεται λοιπόν στην αξία της φιλίας. Επίσης ένιωθα λίγο άσχημα στο τέλος επειδή ο θείος Πέτρος έλυσε το πρόβλημα αλλά δεν πρόλαβε να το κάνει γνωστό στον κόσμο. Μέσα από το βιβλίο καταλαβαίνουμε ότι όταν κάποιος είναι διαφορετικός από το σύνολο δεν σημαίνει ότι είναι αποτυχημένος αλλά ίσως είναι και ιδιοφυία όπως ο θείος.

ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Από το βιβλίο δεν μου άρεσε που ο θείος Πέτρος δεν γινόταν αποδεχτός από την οικογένειά του, η οποία τον χαρακτήριζε και ως αποτυχημένο. Επίσης δεν μου άρεσε το γεγονός ότι ο αφηγητής-ανιψιός παράτησε έστω και για λίγο το στόχο του και ασχολήθηκε με τα Οικονομικά.

ΗΡΩΕΣ

Ο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο αφηγητής. Μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να καταφέρει να στρέψει τον θείο του προς τα μαθηματικά ακόμα και στα γεράματα που τα είχε παρατήσει.

Ο λιγότερο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο πατέρας του    αφηγητή ο οποίος φερόταν πολύ άσχημα στον θείο Πέτρο και τον αποκαλούσε αποτυχημένο.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ- ΠΕΡΙΟΔΟΣ

«… Απέδειξε στις τελευταίες του στιγμές ο Πέτρος Παπαχρήστου την Εικασία του Γκόλντμπαχ; Στον τάφο του Πέτρου Παπαχρήστου κάτω από τις ημερομηνίες που όριζαν την επίγειά του ύπαρξη, διάλεξα να μπει η παρακάτω επιγραφή, παρά τις αντιρρήσεις των πρεσβυτέρων της οικογένειας. Είναι μία ακόμα προσθήκη στη συλλογή των θανάτιων μηνυμάτων που κάνουν το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών ένα από τα ποιητικότερα του κόσμου: ΚΑΘΕ ΖΥΓΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ 2 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΩΣ  ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ. »

ΤΡΟΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Μια από τις αφηγηματικές αρετές των μυθιστορήματος του Απόστολου Δοξιάδη είναι το να ανοίγει ο αναγνώστης  σιγά σιγά τα χαρτιά του βιβλίου και να προκαλείται από τις πρώτες σελίδες του η περιέργεια του. Επίσης μου αρέσει που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο και αρκετές φορές κάνει ρητορικές ερωτήσεις σε εμάς τους αναγνώστες. Με τον τρόπο αυτό η ιστορία γίνεται πιο άμεση και προκαλείται το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.  Το βιβλίο στο οποίο αναφέρομαι ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας που είναι γνωστή σαν μαθηματική λογοτεχνία.                     

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κατά την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια σημαντική αύξηση στη λογοτεχνική παραγωγή έργων που συνδέονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τα μαθηματικά. Ακόμα πιο αξιοπερίεργο είναι ότι η αύξηση αυτή, κατά κανόνα συμβαδίζει και με την καλή ποιότητα.                                   Θα ονομάζουμε «μαθηματική λογοτεχνία» κάθε μορφή μυθοπλασίας στην οποία τα μαθηματικά παίζουν καθοριστικό ρόλο, είτε επειδή το αντικείμενο της πλοκής σχετίζεται με αυτά είτε γιατί κάποιοι από τους χαρακτήρες της συνδέονται με αυτά και οι ενέργειές τους επηρεάζονται σημαντικά από αυτή τη σχέση.(Τεύκρος Μιχαηλίδης)                                    

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

O Aπόστολος Κ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1953 στην Aυστραλία και μεγάλωσε στην Eλλάδα. Στα δεκαπέντε του χρόνια έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Columbia της Nέας Yόρκης, όπου σπούδασε μαθηματικά. Έχει σκηνοθετήσει στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Tαινίες του είναι η Yπόγεια Διαδρομή και Tεριρέμ (Bραβείο CICAE, Διεθνές Φεστιβάλ Bερολίνου), καθώς και η κινηματογράφηση της παράστασης του έργου του για το θέατρο σκιών, The Tragical History of Jackson Pollock, Abstract Expressionist. Mυθιστορήματά του είναι τα Bίος Παράλληλος, Mακαβέττας, O θείος Πέτρος και η Eικασία του Γκόλντμπαχ και Aπό την παράνοια στους αλγόριθμους. O θείος Πέτρος είναι διεθνές μπεστ-σέλερ. Έχει ήδη εκδοθεί σε εννέα γλώσσες και είναι υπό έκδοση σε άλλες δώδεκα από μερικούς από τους επιφανέστερους διεθνείς εκδοτικούς οίκους (Faber & Faber, Bloomsbury κ.ά.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• http://www.protoporia.gr/author_info.php/authors_id/910277
• http://www.thalesandfriends.org/gr/images/keimena/arthra/aeschylus_metamodern.pdf

ΔΟΥΛΕΨΕ Ο ΜΑΘΗΤΗ: Καλαϊτζής Δημήτρης

"Το Ψέμα" της Ζωρζ Σαρή [Εργασία: Όλγα Καλκοπούλου]

«Το Ψέμα» μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή

από τη μαθήτρια: Όλγα Καλκοπούλου

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένα κορίτσι δεκαπέντε χρονών, η Χριστίνα μετά το χωρισμό των γονιών της μετακομίζει με τη μητέρα της σε ένα θυρωρείο στην Αθήνα. Μόλις έφτασε στην Αθήνα κατεβαίνοντας από το τρένο την περίμενε ο θείος της για να την πάει στο νέο της σπίτι(στο θυρωρείο). Στη διαδρομή η Χριστίνα ήταν τόσο λυπημένη που δεν έβγαλε μιλιά. Ο θείος της προσπάθησε να της ανοίξει τη συζήτηση αν και φανταζόταν τα συναισθήματά της γι’ αυτό προσπάθησε να την κάνει να νιώσει πιο άνετα, ρωτώντας την τις εντυπώσεις της για την Αθήνα. Αυτή συνεχώς απαντούσε «δεν μου αρέσει, στη Θεσσαλονίκη ήταν καλύτερα». Με την μητέρα της ήταν αρχικά λίγο απόμακρη. Η μητέρα της προσπαθούσε να την κάνει να νιώθει συνεχώς καλύτερα, να μην νιώθει μοναξιά και να ξέρει πως αυτή θα είναι πάντα δίπλα της…. Αργότερα όταν ξεκίνησαν τα σχολεία αντίκρισε για πρώτη φορά την ξαδέρφη της και κατευθείαν ένιωσε σιγουριά και ασφάλεια μαζί της, άλλωστε αυτό φάνηκε που μόλις την είδε την αγκάλιασε και την φίλησε σαν να την ήξερε χρόνια…. Της φάνηκε πολύ συμπαθητική και αποφάσισε να την γνωρίσει καλύτερα. Στη κατάσταση που βρισκόταν η Χριστίνα είχε ανάγκη να την αποδέχονται οι καινούριοι συμμαθητές, φίλοι της και ιδιαίτερα ο οικογενειακός της κύκλος. Κάθε παιδί σε τέτοια περίπτωση θα αντιδρούσε ανάλογα γιατί είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει το χωρισμό των γονιών του όσο ήρεμα και πολιτισμένα αν γίνει…. Έχει δεθεί συναισθηματικά με αυτούς και είναι δύσκολο να αποχωριστεί έναν από τους δύο ή και τους δύο. Ακόμη έχει ανάγκη την αποδοχή από τους φίλους του, τις παρέες του και να μην υπάρχουν κοινωνικές διαφορές ή διακρίσεις π.χ. λόγω οικονομικών διαφορών κ.α. Καθώς άρχιζε η γνωριμία της με τα άλλα παιδιά και φίλους της ξαδέρφης της, η συμπεριφορά της προς αυτούς ήταν καμιά φορά απότομη και αγενής, ίσως λόγω των αδιάκριτων ερωτήσεών τους προς αυτήν. Γι’αυτό κάποια παιδιά την κορόιδευαν για την παράξενη συμπεριφορά της, αλλά η ξαδέρφη της πάντα την υπερασπιζόταν λέγοντας στα άλλα παιδιά να της δώσουν λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί. Έτσι πως περνούσε ο καιρός οι σχέσεις της με τα άλλα παιδιά γινόταν όλο και πιο δυνατή. Όμως δεν αποκάλυψε τίποτα για την οικογενειακή και οικονομική της κατάσταση. Δηλαδή είχε πει ψέμα και ήταν ακόμα στην αρχή της δημιουργίας νέων φιλίων…. Οι φίλοι της την προσκαλούσαν στις γιορτές και στα πάρτι τους όμως αυτή δεν δεχόταν ποτέ γιατί φοβόταν μήπως καταλάβουν ότι τους είχε πει ψέματα. Συνέχισε έτσι χωρίς να πει σε κανέναν την αλήθεια…. Κάποιο γεγονός όμως αλλάζει τις αποφάσεις της ως τώρα και αποκαλύπτει την αλήθεια πρώτα στον Αλέξη, τον καλύτερό της φίλο. Αυτός αρχικά εκπλήσσεται αλλά δεν της θυμώνει, ίσα ίσα προσπαθεί να της συμπαρασταθεί και να την καταλάβει σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται. Σιγά σιγά αποφασίζει να πει και στους υπόλοιπους την αλήθεια και στο τέλος τους προσκαλεί όλους στα γενέθλιά της που γίνονται στο θυρωρείο…. Χαρές, γέλια, αστεία, δυνατές φωνές έβγαιναν από το θυρωρείο και γέμιζαν τον κόσμο με ζεστά συναισθήματα.

TΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
Πιστεύω ότι είναι απόλυτα πετυχημένος και ταιριάζει πολύ σε αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι το ψέμα που λέει η Χριστίνα για την οικονομική και οικογενειακή της κατάσταση.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Μου άρεσε ο τρόπος που περιγράφει τα γεγονότα και τα πρόσωπα γιατί έχει πολύ ωραίο λεξιλόγιο [η ‘γραφή’ ή ‘ο τρόπος γραφής’ δηλαδή της Ζωρζ Σαρή]. Ακόμη χρησιμοποιεί πολλά επίθετα και με αυτό τον τρόπο κάνει το κείμενο να έχει ζωντάνια και κινητικότητα.

ΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο κλείνει η ιστορία, γιατί πιστεύω πως είναι πολύ απότομος. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είχε και συνέχεια ή ένα διαφορετικό τέλος και όχι τόσο απότομο σαν κι αυτό.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ;
Μου άρεσε που έχει πολλούς ήρωες έτσι ώστε να περιπλέκονται οι καταστάσεις και το ότι χρησιμοποιεί μεταφορές και παρομοιώσεις.
Δεν μου άρεσε ο τρόπος που λήγει το μυθιστόρημα, μου φαίνεται πολύ συνηθισμένο τέλος και απότομο θα έλεγα.

ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
Η Ζώρζ Σαρή είναι Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας, κυρίως παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας. Το πραγματικό της όνομα είναι Γεωργία Σαριβαξεβάνη. Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα.
Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη, παίρνοντας μέρος και στην Αντίσταση, ενώ αργότερα συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967,ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο.
Πρωτοεμφανίστηκε σαν συγγραφέας το 1969 με το ''Θησαυρό της Βαγίας'', που έγινε μεγάλη επιτυχία και αργότερα μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Συνέχισε γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. Η θεαματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως το δίπτυχο ''Όταν ο ήλιος'' και ''Οι Νικητές'', που αναφέρονται στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, ή το μυθιστόρημα ''Τα γενέθλια'', που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Χούντας.
Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος.
Το 1994 βραβεύτηκε με το ''Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου'' για το μυθιστόρημα ''Νινέτ''. Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον ''Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου''. Το 1988 προτάθηκε για το ''Βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν''. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β΄ Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.

[Πηγή Πληροφοριών: Wikipedia]

ΔΟΥΛΕΨΕ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ
Όλγα Καλκοπούλου

"Το Λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη [Εργασία: Ασπασία Θάνου]

«Το Λάθος» μυθιστόρημα του Αντώνη Σαμαράκη

από τη μαθήτρια: Ασπασία Θάνου

[Β1 - 2ο Γυμνάσιο Τριλόφου - 2010-2011]

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η ιστορία του βιβλίου εκτιλίσσεται σε μια χωρά, η οποία, όπως και οι ήρωες, δεν έχουν συγκεκριμένο όνομα. Κάποιοι εκπρόσωποι συστήματος [του «Καθεστώτος» (όπως αποκαλείται και στο βιβλίο)] καταδιώκουν και συλλαμβάνουν έναν άνθρωπο τον όποιο κατηγορούν για συνομωσίες. Ο ύποπτος δεν έχει ανακριθεί ούτε κι έχει προφυλακιστεί ακόμη γι’ αυτό έχει συνοδό (ο ανακριτής) καθώς και τον manager κοντά του. Ο ανακριτής τον ‘’συνοδεύει’’ παντού στο ξενοδοχείο, στην παραλία, ακόμη και στο café. Αυτό συμβαίνει. Ο ανακριτής περιμένει απεγνωσμένα την κίνηση του ύποπτου. Αυτή η κίνηση θα ανατρέψει τα πάντα τελικά.

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο συγγραφέας δίνει τον τίτλο ‘’ΤΟ ΛΑΘΟΣ’’ στο βιβλίο του γιατί θέλει να δείξει ότι το ‘’ΛΑΘΟΣ’’ είναι η λανθασμένη εντύπωση της εξουσίας που νομίζει ότι μπορεί να κοντρολάρει και να κατευθύνει τα πάντα.

ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Στο βιβλίο μου άρεσε η λανθασμένη εντύπωση και το λανθασμένο σχέδιο του ανακριτή διότι στο τέλος ανακαλύπτει το ‘’λάθος’’ που είχε κάνει και το παραδέχεται.  Διότι έτσι βλέπουμε όλοι πως κανένας δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει αλάνθαστος. Όλοι κάνουμε λάθη και είναι φυσικό, το ωραίο όμως είναι να τα καταλαβαίνουμε, να τα παραδεχόμαστε, να τα διορθώνουμε και να προσπαθούμε να μην ξανακάνουμε τα ιδία λάθη.

ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Στο βιβλίο δεν μου άρεσε ότι ο συγγραφέας δίνει και την παραμικρή λεπτομέρεια από την αρχή έως το τέλος του μυθιστορήματος  του

ΗΡΩΕΣ

Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν ο ύποπτος διότι έχει καταφέρει με την πιστή του θέλει  να πείσει τον ανακριτή ότι οι απόψεις του γι αυτόν ήταν ΛΑΘΟΣ και δεν θέλει μονό να τον πείσει λέγοντας του ψέματα αλλά του λέει αλήθεια. Καθώς βλέπουμε συνεχεία πως δεν χάνει την πιστή του – τις ελπίδες του στο να τον πιστέψουν.

Ο λιγότερο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο manager διότι δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι ο ανακριτής δεν είναι πια τόσο αφοσιωμένος στο σχέδιο που είχαν οργανώσει, καθώς έχει γίνει φίλος με τον ύποπτο. Αυτό  το βλέπουμε σε όλο το βιβλίο. Ο manager φαίνεται αντιπαθητικός διότι είναι αρκετα ξινός και δεν παίρνει στα σοβαρά  την δουλειά του (π.χ. στην αρχή του βιβλίου με τους δυο κύκλους).

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ- ΠΕΡΙΟΔΟΣ

«Δεν ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σε «Σπίτι του Μυστήριου». Αλλά μου είπε πως κι αυτός είχε μπει μια η δυο φόρες, πριν από πολλά χρόνια. Όμως το κάθε «Σπίτι του Μυστήριου» έχει το δικό του μυστήριο. Και με λαχταρά και περιέργεια και ένα κάποιο φόβο, λες και ήμουν παιδί, περίμενα να βγάλουμε εισιτήρια και να περάσουμε το κατώφλι».

Αυτή η περίοδος με ενθουσίασε επειδή ο συγγραφέας μας παρουσιάζει τον χαρακτήρα σαν μικρό παιδί. Και όταν ένας «μεγάλος» κάνει σαν μικρό παιδί ορισμένες φόρες (τις περιστέρες) είναι πολύ γλυκό. Επίσης όταν σκάφτεται κάποιος ένα παιδάκι δεν του έρχονται ποτέ  εικόνες στο μυαλό που να δείχνει το παιδί να “παίζει ξύλο” αλλά του έρχονται εικόνες ενός γλυκού παιδιού και ήσυχου το όποιο παίζει με τα αλλά παιδάκια. Έτσι κι εγώ ήθελα να ψάξω και να βρω κάτι γλυκό μέσα σε αυτό το μυθιστόρημα.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919 και σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε αρχικά στο Υπουργείο Εργασίας, θέση την οποία εγκατέλειψε μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, για να επανέλθει το 1945 μέχρι και το 1963. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση. Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά τελικά κατάφερε να αποδράσει. Αντιστασιακή δράση ανέπτυξε και κατά τη δικτατορία.

Στη Μεταπολίτευση δημοσίευσε πολλά κείμενα κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά. Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από την ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρίθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Ιατρικής Σχολής.

Το βιβλίο ΛΑΘΟΣ του Αντώνη Σαμαράκη εκδόθηκε το έτος 1965  ενώ πηρέ το Μέγα Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στην Γάλλια το έτος 1970. Τον Σαμαράκη τον έχουν ονομάσει αιωνία έφηβο. Είναι δικαιολογημένο να τον αποκαλούν έτσι διότι ήταν ο πρώτος Έλληνας Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της Ελληνικής Επιτροπής Συνεργασίες με την UNICEF. Πολλοί μάλιστα τον θεωρούν αγνό, δυναμικό, ονειροπόλο και καθαρό σαν μικρό παιδί.

ΔΟΥΛΕΨΕ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ:

Ασπασία Θάνου